We schrijven 1 januari 2010 als de eerste informele gesprekken werden gevoerd. In aanwezigheid van de voorzitter, de kasmeester en een spelersdelegatie werden de mogelijkheden besproken om kampioen Frederik het IJzeren team te laten vervoegen. Beide partijen kwamen zeer snel tot een akkoord. Kampioen Frederik was voortaan ook IJzeren Frederik. Het was nog even wachten vooraleer hij ook daadwerkelijk aan de aftrap zou staan.
Nu was het echter eindelijk zover en kon de nieuwe aanwinst meteen tonen dat voorzitter Ludwig de juiste beslissing had genomen. Hoewel ze voor een sterke tegenstander stonden, begonnen de IJzeren Mannen met zelfvertrouwen aan de wedstrijd. Ze creëerden kansen, maar stuitten meermaals op een sterke verdediging en een puike doelman.
De bezoekende ploeg prikte snel tegen en wist na de IJzeren doelman te verschalken: 0-1! Die score bleef een hele tijd op het bord staan en de ploegen waren aan elkaar gewaagd. Het waren uiteindelijk de mannen van DRC die net voor rust de 0-2 tegen de netten knalden. De IJzeren Mannen leken wat aangeslagen, maar wilden zich niet laten kennen. Marnik pepte de mannen bij het begin van de tweede helft op. Helaas bleek, zoals wel vaker, de concentratie onvoldoende en leken de bezoekers het helemaal af te maken: 0-3!
Dat was echter niet het geval, want in de daaropvolgende aanval legde Marnik de eerste tegentreffer in het mandje: 1-3. Meteen daarna scoorden de bezoekers opnieuw tegen. De IJzeren Mannen besloten nu om alles of niets te spelen en dat loonde. Marnik rondde een uitstekende aanval af en scoorde de 2-4. De IJzeren Mannen geloofden er weer voluit in en brachten fraai voetbal. IJzeren Dirk haalde zijn kunstjes boven en miste op een haar na de aansluitingstreffer. Ook de voorzitter liet zich niet onbetuigd en pikte ei zo na zijn doelpuntje mee. Een minuut later lukte het Marnik wel om de aansluitingstreffer te scoren: 3-4. Een hattrick! Alles leek nu mogelijk en dat gaf de Mannen vleugels. Bij een aanval van DRC slaagde IJzeren Gunter er in om de snelle spits van de bezoekers de bal te ontfutselen en te omspelen. Hij kon de snelle man achter zich te houden en plaatste de bal buiten het bereik van de doelman: 4-4! Een gelijkspel leek in de maak. Maar het waren de bezoekers die net voor affluiten nog een tegentreffer scoorden. Einduitslag: 4-5.
Na de wedstrijd was er nog een klein dispuut over een vermeende strafschop. De beelden van de wedstrijd maakten echter duidelijk dat er geen sprake kon zijn van handspel. De scheidsrechter verdiende een uitstekend rapport.
Groeten,
De Kasmeester.
.jpg)