Op 20 november 1985 kaapten de Rode Duivels, dankzij een doelpunt van Georges Grün in de 85ste minuut het laatste ticket weg voor wat later een historisch WK zou worden voor de Duivels. De Nederlanders bleven diepbedroefd achter en onze Duivels vertrokken richting Mexico. Onder aanvoering van de onnavolgbare Guy Thys bereikten Ceulemans en co de halve finale van het WK. Heel het land genoot mee van het succes.
Vandaag, bijna 25 jaar later kende de voetbalwereld een gelijkaardig groots moment met de mannen van GSC Den IJzeren Man. De IJzeren Mannen slaagden er voor het eerst sinds meer dan een half jaar in om aan te knopen met een zege. En wat voor één. Het werd maar liefst 6-3 tegen de mannen van DRC. Een hele ommekeer als je bedenkt dat de bezoekende ploeg bij het begin van dit seizoen nog moeiteloos kwam winnen met 5-15.
Tijdens de winterstop werd overeengekomen dat voorzitter Ludwig eenmalig uitgeleend zou worden aan DCR, om er net zoals Doelman Steven en 'Owngoal' Gunter, eerder dit seizoen, ervaring op te doen. Een geslaagde strategie zo blijkt.
De wedstrijd bleef lang gesloten. Beide ploegen kregen kansen, maar die werden telkens gestuit door de doelpaal, de lat en vooral de respectievelijke doelmannen. Net voor rust, ving IJzeren Gunter een snel getrapte bal op, draaide en schoot in één tijd op doel. Het had een wereldgoal kunnen zijn, maar de bal ging via de vingers van de doelman nipt over. Bij de rust was de merkwaardige score: 0-0!
De tweede helft werd door De IJzeren Mannen afgetrapt. De IJzeren Mannen leken echter ingedommeld, want knullig balverlies leidde meteen tot de 0-1. Een doelpunt dat had kunnen vermeden worden. Ondanks het goede spel tijdens de eerste helft, leek het weer een maat voor niets te worden, toen de mannen van DRC een tweede keer scoorden en de 0-2 op het bord zetten. Vooraf waren er ook al enkele kansen van Voorzitter Ludwig en de zijnen geweest. Het was de IJzeren Doelman die de ballen telkens uit het doel ranselde en een hogere score voorkwam.
Coach Kris, keek bedenkelijk en stuurde de mannen bij en op het veld vuurde Marnik de manschappen aan. Dat rendeerde, want de Mannen creëerden nu wel voluit kansen. Bart trapte een bal tegen de paal en stuitte op een sterke doelman. Ook Marnik nam de doelman herhaaldelijk onder vuur, maar wist hem niet te verschalken. Gunter trapte de bal in het midden van het doel, maar de laatste verdediger werkte weg. Een doorgedreven actie van IJzeren Dirk strandde op de paal en ook een volgende poging werd in de kiem gesmoord. Het tempo bleef echter hoog en na een zorgvuldig opgebouwde actie lukte het dan toch. De Bal die vertrok bij Dirk, werd door Marnik perfect voorgezet tot bij Gunter. Deze laatste hield het hoofd koel en maakte via de binnenkant van de paal het schitterende teamwerk af. 1-2! Even later leidde een nieuwe actie weer tot een doelpunt. Dit keer was het - hoe kan het anders - Marnik die een voorzet van Gunter perfect afrondde. De IJzeren Mannen deden weer voluit mee. De gulzigheid werd groot en dat zorgde even voor onnauwkeurigheid in de achterhoede. Maar geen nood, want de Mannen zaten goed in de wedstrijd. Dirk bracht de bal naar voor en via Marnik werd de bal weer prima bij de meegevolgde Gunter gedropt. Hij zette de IJzeren Mannen op voorsprong. Het publiek werd uitzinnig en joeg de Mannen verder vooruit. Ze waren niet meer te stuiten. Een aanval van Dirk en een schot van Bart werden nog afgeblokt, maar een laag schot van Marnik was voor de uistekende doelman ongrijpbaar: 4-2! Kris Advocaat, de coach stuwde zijn Mannen en de vermoeidheid leek niet te bestaan. Enkel Bart leek wat vermoeider en gaf dat ook aan. Maar hij had eerder telkens zijn waarde al bewezen. Uiteindelijk scoorde Gunter nog twee keer, na schitterend werk van het hele team. De wedstrijd werd afgesloten met een doelpunt van DRC. Het was onze eigen voorzitter die de eindscore vastlegde: 6-3.
Een geweldige overwinning, bijna even historisch als toen in 1985 en allicht met nog meer voldoening.
Vrijdag is er een plechtige huldiging gepland in Goteringen, waarbij een delegatie van de IJzeren Mannen de lofbetuigingen in ontvangst zullen nemen van de supporters.
De kasmeester is trots op jullie!
Groeten,
Gunter
Tijdens de winterstop werd overeengekomen dat voorzitter Ludwig eenmalig uitgeleend zou worden aan DCR, om er net zoals Doelman Steven en 'Owngoal' Gunter, eerder dit seizoen, ervaring op te doen. Een geslaagde strategie zo blijkt.
De wedstrijd bleef lang gesloten. Beide ploegen kregen kansen, maar die werden telkens gestuit door de doelpaal, de lat en vooral de respectievelijke doelmannen. Net voor rust, ving IJzeren Gunter een snel getrapte bal op, draaide en schoot in één tijd op doel. Het had een wereldgoal kunnen zijn, maar de bal ging via de vingers van de doelman nipt over. Bij de rust was de merkwaardige score: 0-0!
De tweede helft werd door De IJzeren Mannen afgetrapt. De IJzeren Mannen leken echter ingedommeld, want knullig balverlies leidde meteen tot de 0-1. Een doelpunt dat had kunnen vermeden worden. Ondanks het goede spel tijdens de eerste helft, leek het weer een maat voor niets te worden, toen de mannen van DRC een tweede keer scoorden en de 0-2 op het bord zetten. Vooraf waren er ook al enkele kansen van Voorzitter Ludwig en de zijnen geweest. Het was de IJzeren Doelman die de ballen telkens uit het doel ranselde en een hogere score voorkwam.
Coach Kris, keek bedenkelijk en stuurde de mannen bij en op het veld vuurde Marnik de manschappen aan. Dat rendeerde, want de Mannen creëerden nu wel voluit kansen. Bart trapte een bal tegen de paal en stuitte op een sterke doelman. Ook Marnik nam de doelman herhaaldelijk onder vuur, maar wist hem niet te verschalken. Gunter trapte de bal in het midden van het doel, maar de laatste verdediger werkte weg. Een doorgedreven actie van IJzeren Dirk strandde op de paal en ook een volgende poging werd in de kiem gesmoord. Het tempo bleef echter hoog en na een zorgvuldig opgebouwde actie lukte het dan toch. De Bal die vertrok bij Dirk, werd door Marnik perfect voorgezet tot bij Gunter. Deze laatste hield het hoofd koel en maakte via de binnenkant van de paal het schitterende teamwerk af. 1-2! Even later leidde een nieuwe actie weer tot een doelpunt. Dit keer was het - hoe kan het anders - Marnik die een voorzet van Gunter perfect afrondde. De IJzeren Mannen deden weer voluit mee. De gulzigheid werd groot en dat zorgde even voor onnauwkeurigheid in de achterhoede. Maar geen nood, want de Mannen zaten goed in de wedstrijd. Dirk bracht de bal naar voor en via Marnik werd de bal weer prima bij de meegevolgde Gunter gedropt. Hij zette de IJzeren Mannen op voorsprong. Het publiek werd uitzinnig en joeg de Mannen verder vooruit. Ze waren niet meer te stuiten. Een aanval van Dirk en een schot van Bart werden nog afgeblokt, maar een laag schot van Marnik was voor de uistekende doelman ongrijpbaar: 4-2! Kris Advocaat, de coach stuwde zijn Mannen en de vermoeidheid leek niet te bestaan. Enkel Bart leek wat vermoeider en gaf dat ook aan. Maar hij had eerder telkens zijn waarde al bewezen. Uiteindelijk scoorde Gunter nog twee keer, na schitterend werk van het hele team. De wedstrijd werd afgesloten met een doelpunt van DRC. Het was onze eigen voorzitter die de eindscore vastlegde: 6-3.
Een geweldige overwinning, bijna even historisch als toen in 1985 en allicht met nog meer voldoening.
Vrijdag is er een plechtige huldiging gepland in Goteringen, waarbij een delegatie van de IJzeren Mannen de lofbetuigingen in ontvangst zullen nemen van de supporters.
De kasmeester is trots op jullie!
Groeten,
Gunter
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten